Όλοι έχουμε πάει στο γιατρό, είτε πρόκειται για διάστρεμμα καρπού είτε για κακή περίπτωση ανεμοβλογιάς. Εμπιστευόμαστε τους επαγγελματίες υγείας μας να λύσουν τις πιο απλές και σύνθετες ιατρικές παθήσεις μας, να θεραπεύσουν τους τραυματισμούς μας και να μας κάνουν καλύτερους. Τι γίνεται όμως όταν οι γιατροί παραγκωνίζονται; Τι συμβαίνει όταν δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση και δεν φαίνεται να μπορεί να βρεθεί μια διάγνωση. Το Netflix κυκλοφόρησε πρόσφατα μια σειρά ντοκιμαντέρ με την ονομασία Diagnosis, η οποία τεκμηριώνει ορισμένες από αυτές τις περιπτώσεις ατόμων που υποφέρουν από καταστάσεις στις οποίες οι γιατροί δεν φαίνεται να μπορούν να βάλουν ταμπέλα.
Η εκπομπή δεν στοχεύει μόνο να λύσει ιατρικά μυστήρια που μπερδεύουν τους γιατρούς, αλλά χρησιμεύει επίσης για να εμπλακεί σε επιλεγμένους ασθενείς, με την ευρύτερη κοινότητα για καθοδήγηση και υποστήριξη με ό,τι μπορεί να παλεύουν. Για χάρη αυτού του άρθρου, θα επικεντρωθώ σε ένα από τα επεισόδια για να βοηθήσω να δώσουμε μια εικόνα της συνολικής σειράς, της αποστολής των γιατρών μέσα σε αυτήν και των ασθενών που βιώνουν αυτές τις συχνά λανθασμένες αλλά πολύ πραγματικές καταστάσεις. Ένα επεισόδιο ειδικότερα επικεντρώνεται σε ένα έφηβο κορίτσι που ονομάζεται LeShay, το οποίο φαίνεται να υποφέρει από αυτοπροκαλούμενο εμετό και συνήθως το έδιωχναν και το έβλεπαν οι γιατροί ως έφηβος με διατροφική διαταραχή.
Η περίπτωση του LeShay είναι κάθε άλλο παρά. Μετά το δάγκωμα ενός ρακούν στην Κόστα Ρίκα, ο LeShay εμφάνισε συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη, άρχισε κρίσεις εμετού και δεν συνήλθε ποτέ πραγματικά από το δάγκωμα. Έλαβε εμβόλιο λύσσας και της είπαν ότι θα γινόταν καλύτερα με τον καιρό. Το ενδιαφέρον με τη LeShay είναι ότι θέλει να φάει, αλλά όποτε καταναλώνει μια μπουκιά φαγητού, κάνει αμέσως εμετό. Της λείπουν ζωτικά θρεπτικά συστατικά και έχει πιεστεί από τους γιατρούς να πάρει ένα σωλήνα σίτισης για να κάνει πιο ανεκτή την ώρα του γεύματος. Η διαφορά μεταξύ της LeShay και των εφήβων με διατροφικές διαταραχές όπως η βουλιμία, είναι το γεγονός ότι θέλει να φάει. Τρώει ακόμη και αμέσως μετά τον εμετό. Έχει την επιθυμία να καταναλώνει φαγητό, αλλά το σώμα της απλά δεν μπορεί να ανεχθεί μεγάλες ποσότητες στο σύστημά της. Εκεί έρχεται η Dr. Lisa Sanders. Είναι μια διάσημη γιατρός που έχει βοηθήσει αμέτρητα άτομα που υποφέρουν από ένα ευρύ φάσμα ασθενειών.
Αφού απέκτησε ένα ιατρικό ιστορικό από τον LeShay, η Δρ Σάντερς δημοσιεύει την ιστορία της στην εφημερίδα και οι συμμετοχές αρχίζουν να πετούν σχεδόν αμέσως. Υπάρχουν αμέτρητοι γιατροί, επαγγελματίες υγείας και άλλοι ειδικοί που συνεισφέρουν τις δικές τους μοναδικές προοπτικές σε μια τρομερή προσπάθεια να δώσουν στη LeShay τις απαντήσεις και τη διαβεβαίωση που της αξίζει. Μεταξύ των χιλιάδων απαντήσεων που ελήφθησαν, οι δύο που είναι οι πιο εφικτές είναι ότι έχει μια σπάνια παρασιτική λοίμωξη ή ότι έχει μια πάθηση γνωστή ως Σύνδρομο Μηρυκασμού, η οποία είναι μια κατάσταση που προκαλεί στα άτομα να αναρροφούν την τροφή τους και τους προκαλεί έλλειψη απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα και μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση, υποσιτισμό και σε ακραίες περιπτώσεις, ακόμη και σε βλάβες και ανεπάρκεια οργάνων.
Η LeShay συνεργάζεται με μέλη της κοινότητας καθώς και με τον Δρ. Σάντερς για να τη βοηθήσει να κατανοήσει καλύτερα τα συμπτώματα που αντιμετωπίζει και να μάθει πώς να αντιμετωπίζει τον συνεχή εμετό και τον υποσιτισμό της. Η περίπτωση της LeShay είναι μία από τις πολλές, αλλά χρησιμεύει ως παράδειγμα κάποιου που τον έβαζαν μπρος-πίσω μεταξύ γιατρών και τον αγνοούσαν ως έφηβο με διατροφική διαταραχή, αλλά στην πραγματικότητα είχε κάτι πιο απτό και κατά κάποιο τρόπο ίσως ακόμη πιο επικίνδυνο.
Τέτοιες εκπομπές αξίζουν επαίνους γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που αντιμετωπίζουν φαινομενικά αόρατες ασθένειες και δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τους γιατρούς που τόσο πρόθυμα ενθαρρύνουμε να εμπιστευτούμε. Το Diagnosis κάνει εξαιρετική δουλειά στο να δίνει φωνή στα ανήκουστα… ρίχνοντας φως στους αγώνες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι και στις διαφορετικές προσεγγίσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη πριν οδηγήσουν έναν γιατρό τυχαία στη διάγνωση. Ιστορίες όπως του LeShay's αξίζουν να ακουστούν. Έχουν τη δύναμη να εμπνεύσουν άλλους που περνούν κάτι παρόμοιο, να συνεχίσουν και να αναζητούν τις απαντήσεις και τις θεραπείες που τους αξίζουν.
Ο κόσμος χρειάζεται περισσότερους ανθρώπους όπως ο Δρ Σάντερς. Αφιερώνει χρόνο για να ακούσει τους ασθενείς της και κάνει ό,τι πολλοί άλλοι δεν κάνουν… Λαμβάνει υπόψη πολλά πράγματα και βλέπει τον ασθενή ως άτομο, παρά ως ένα ον με ένα συνονθύλευμα συμπτωμάτων. Αυτή η παράσταση είναι τόσο ζωτικής σημασίας γιατί ρίχνει φως σε καταστάσεις που είναι πολύ, πολύ πραγματικές, αλλά μπορεί να μην είναι τόσο γνωστές όσο καταστάσεις όπως ο διαβήτης ή το άσθμα. Κάθε ασθενής έχει το δικαίωμα να αισθάνεται ότι ακούγεται και οι γιατροί θα πρέπει να προσφέρουν ένα βοηθητικό χέρι, αντί για ένα χαμόγελο ή την περιφρόνηση. Εκπομπές όπως το Diagnosis παραβιάζουν τους κανόνες και ενθαρρύνουν τον ανοιχτό διάλογο σχετικά με τα συμπτώματα που μαστίζουν ένα άτομο και τους αγώνες που αντιμετωπίζει σε καθημερινή βάση. Μερικές φορές το καλύτερο πράγμα που μπορεί να κάνει ένας γιατρός είναι να δίνει τη δυνατότητα στους ασθενείς να αισθάνονται ότι ακούγονται…και αυτό συχνά οδηγεί σε σαφήνεια.
