Ο Ζακ Γαλιφιανάκης έγινε ένα μεγάλο αστέρι, ωστόσο, δεν ήταν πάντα αυτή η καθορισμένη τροχιά του. Άντεξε δύο εβδομάδες ως σεναριογράφος στο ' SNL' και επιπλέον, οι ταινίες που έπαιζε δεν ήταν οι πιο προσοδοφόρες. Θα ρίξουμε μια ματιά σε ένα παράδειγμα λίγο αργότερα στο άρθρο.
Έπιασε το μεγάλο του διάλειμμα χάρη στο «The Hangover». Η ταινία ήταν ένα τέρας στο box office και αυτό το θέμα θα συνεχιζόταν για τη συνέχεια και την τρίτη ταινία.
Θα ρίξουμε μια ματιά σε μερικές από τις πιο κερδοφόρες ταινίες της καριέρας του, οι οποίες ξεχωρίζουν από τις άλλες.
Επιπλέον, θα ρίξουμε μια ματιά στον λόγο της επιτυχίας της καριέρας του και ποιος άντρας αποδείχθηκε ότι ήταν ο πιο επιδραστικός στην καριέρα του.
"The Hangover II" ήταν η πιο κερδοφόρα ταινία του
Από το καλοκαίρι του 2009, η καριέρα του Γαλιφιανάκη απογειώθηκε σημαντικά, χάρη στην επιτυχία του «The Hangover». Η πρώτη ταινία απέφερε πάνω από 465 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως και θα ξεπεράσει αυτόν τον αριθμό κατά τη διάρκεια της καριέρας του, χάρη στο sequel της ταινίας. Ήταν άλλο ένα τεράστιο φωτεινό σημείο, που απέφερε 586 εκατομμύρια δολάρια.
Άλλες εισπρακτικές επιτυχίες από την καριέρα του περιλαμβάνουν τα "De Date", "Puss In Boots", "The Hangover III" και "The Lego Batman Movie".
Ωστόσο, ο ηθοποιός παραδέχτηκε ότι μαζί με τον Collider, τίποτα δεν θα συγκριθεί ποτέ με το "The Hangover" και αυτό φάνηκε και στα παρασκήνια κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της ταινίας.
"Νομίζω ότι υπάρχει μια μέρα που γυρίζαμε το πρώτο που όλοι συμφωνούμε, όσον αφορά την εργασιακή εμπειρία -- το περισσότερο που έχω γελάσει ποτέ στη ζωή μου ήταν η μέρα που γυρίσαμε το πρώτο ένα, δεν θυμάμαι αν τηλεφωνείτε, η σκηνή του μεγαλύτερου κυρίου όταν ήμασταν στο νοσοκομείο μαζί του, και είναι γυμνός. Έλαβα τα γέλια τόσο άσχημα, το ίδιο και εκείνος, το ίδιο και αυτός."
"Δεν υπήρχε τίποτα άλλο παρά η ευφορία που έτρεχε στο σώμα μου, πόσο πολύ γελούσα. Έπρεπε να φύγω από το σετ που γελούσα τόσο δυνατά. Αυτή ήταν και η μέρα που ήρθαν οι εκλογές το 2008. Δεν θα ξεχάσω ποτέ γιατί το σώμα μου έλαμπε μόνο από ευτυχία, λόγω των χαχανιών εκείνης της ημέρας και στη συνέχεια αυτό που συνέβη εκείνη τη νύχτα ήταν μια πολύ ξεχωριστή νύχτα."
Λίγο πριν την κυκλοφορία της ταινίας, ο Zach συμμετείχε σε μια indie ταινία με έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο.
Το "Gigantic" ήταν μια ανεξάρτητη ταινία λίγο πριν την πρεμιέρα του
Ένα χρόνο νωρίτερα, ο ηθοποιός εμφανίστηκε σε μια indie κωμική ταινία του 2008, "Gigantic". Έπαιξε έναν μικρό ρόλο στην ταινία ενός άστεγου. Σύμφωνα με τους δημιουργούς της ταινίας, ο χαρακτήρας του ήταν μια ψευδαίσθηση.
"Αν πιεστεί, θα έλεγα ότι είναι βασικά απλώς μια εκδήλωση του υποσυνείδητου του και κάποιου σκοτεινού δαίμονα που τον κυνηγά, που πρέπει να νικήσει πριν μπορέσει να προχωρήσει."
"Γι' αυτό εξαφανίζεται στο τέλος… είναι αποκύημα της φαντασίας [του χαρακτήρα του Παύλου]… Συνειδητοποιώ ότι είναι μπερδεμένο για μερικούς ανθρώπους, αλλά δεν με νοιάζει πραγματικά. Θέλω να πω, δεν είναι ότι δεν με νοιάζει, αλλά θα προτιμούσα να μιλήσουν οι άνθρωποι για αυτό παρά να μην το συζητήσουν.
Οι Zooey Deschanel και Paul Dano πρωτοστάτησαν στην ταινία. Κέρδισε $165.888 στο box office και η ταινία συναντήθηκε με ανάμεικτες κριτικές, ως επί το πλείστον λιγότερο από αστρικές. Ως επί το πλείστον, λέγεται ότι η ταινία εμφανίζεται ως μια ιδιόμορφη κωμωδία.
Δεν ήταν επιζήμιο για την καριέρα του Zach και από την επόμενη χρονιά, τα πράγματα άρχισαν πραγματικά να κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η καριέρα του ξεκίνησε την επόμενη χρονιά
Ένα χρόνο αργότερα, ο Ζακ μετατράπηκε σε μεγάλο αστέρι χάρη στον ρόλο του ως Άλαν. Αν και ο ρόλος άλλαξε την πορεία της καριέρας του, είναι ευγνώμων για τον πατέρα του, ο οποίος ήταν αυτός που τον πίστευε πάντα από την αρχή.
"Ο πατέρας μου θα γελούσε τόσο δυνατά. Είχε τόσο μεγάλη αίσθηση του χιούμορ." Ο Γαλιφιανάκης μοιράστηκε ότι ο πατέρας του πέθανε πριν από μερικά χρόνια, αλλά ότι «είναι ένα λάκτισμα από το να είμαι στο σόου μπίζνες πιθανώς περισσότερο από εμένα».
«Πείτε το έτσι, παιδιά: Λοιπόν, είμαι από μια μικρή πόλη. Ο πατέρας μου-ξέρεις πώς θα έχουν κοψίματα ανθρώπων στην ταινία στον κινηματογράφο; Του χαρακτήρα, σαν ένα χαρτόνι; Ο μπαμπάς μου πήρε ένα από το τοπικό θέατρο μου. Και στάθηκε στη γωνία του δρόμου με ένα κομμένο χέρι, κουνώντας τους ανθρώπους με το χέρι. Σαν, "Γεια, αυτός είναι ο γιος μου."
Οι μέρες της αναπαραγωγής indie ταινιών ανήκουν ξεκάθαρα στο παρελθόν.
